In 2022 dirigeerde hij zijn eigen orkestvoorstelling ENIGMA, en nu laat Obe opnieuw van zich horen. Met Van de Aarde naar de Maan reist hij Jules Verne achterna.
Hoog boven de skyline van Gent rijst een opmerkelijk betonnen monument op: de Boekentoren, het kloppend hart van de Universiteitsbibliotheek van de UGent. Minder bekend bij toeristen dan de middeleeuwse Sint-Niklaaskerk, het Belfort en de Sint-Baafskathedraal, maar minstens even indrukwekkend – en daarom terecht de “vierde toren van Gent” genoemd. De Boekentoren werd gebouwd tussen 1936 en 1942 en is 64 meter hoog. En daar, tussen hemel en aarde, in de Belvedère, werden we nog hoger opgetild door de muzikale en interactieve familievoorstelling Van de Aarde naar de Maan. Een productie van de Lochristinaar Obe Vermeulen, die we kennen als een veelbelovend compositietalent, actief op het snijvlak van klassiek, film en theater. Obe geniet internationale erkenning en onderhoudt nauwe banden met grote muziekensembles. Naast componist en dirigent is hij ook uitvoerend muzikant. Hij speelt piano en saxofoon, wat hij deed onder andere bij het GUHO (Gents Universitair Harmonieorkest), bij Bluesy Muloosy (samen met zijn broer Seppe en vader Peter) en nu nog bij Brass Party. Hij behaalde in New York een tweede master in “Writing & Production for Musical Theatre”, een studierichting die zijn passies voor muziek, verhalen en podiumkunsten harmonieus samenbrengt. In september keert hij – voor minstens een jaar – terug naar New York om er te gaan werken als freelancer.
Een beleving die de wolken raakt
Obe gaf – samen met zijn tweelingbroer Seppe en de band Brass Party – eerder al de aftrap van de Gentse Feesten, en duikt de komende dagen ook nog aan de grond op. Wij zochten hem echter op in hogere regionen: in een architecturaal modernistisch meesterwerk van Henry Van de Velde, waar we als toeschouwers omringd werden door 23 jonge, getalenteerde muzikanten. Dat alles, gecombineerd met rasverteller Fiene Zasada, plaatst je letterlijk midden in de ervaring.
De voorstelling knipoogt naar Jules Verne, de 19e-eeuwse Franse pionier van de sciencefiction, die ons klassiekers schonk als Twintigduizend mijlen onder zee en Naar het middelpunt der Aarde. Verne inspireerde generaties wetenschappers, schrijvers en kunstenaars – en dat voel je hier opnieuw. De 40 minuten durende beleving Van de Aarde naar de Maan bracht ons in een trance waarin leeftijden wegvielen. Een ervaring die, als een sonoor luchtschip, de wolken raakte. Wie geen tranen verpinkte, was simpelweg niet aanwezig.
De interactie met het publiek – je zit letterlijk op de schoot van de muzikanten – was meeslepend.
Een hoogtepunt was De Hymne van de Kanonskogel:
VAN DE AARDE NAAR DE MAAN
VLIEG ZO VER, HIER VER VANDAAN
WANT JE VLIEGT ZO HOOG
VOORBIJ DE STER
GEEF NIET OP
JE KOMT ER WEL
“We speelden deze voorstelling al eerder in Londen, maar toch voelde ik hier wat track,” vertelde Obe. “We hebben voorafgaand amper gerepeteerd, maar de meeste muzikanten ken ik persoonlijk.” Op de vraag of deze uitvoering ook in Lochristi te zien zal zijn, antwoordde Obe dat “het een dure onderneming is. Iedereen wordt netjes vergoed, maar er zijn ook oplopende uitgaven zoals de huur van instrumenten – een piano bijvoorbeeld – die het kostenplaatje verhogen. Maar ik werk aan een voorstelling met een kleinere bezetting.”
Fotoreeks (klikken op de foto voor grote weergave)
